Wprawdzie do konstrukcji spawanych mebli metalowych, loftowych, czy jak kto woli industrialnych, a nawet ścianek działowych, czy drzwi stalowych nie stosuje się stali o podwyższonych parametrach wytrzymałościowych i my do takich wyrobów najczęściej używamy, nazwijmy to stal zwykłą, czyli S235 to może ktoś zechce dowiedzieć się o innych gatunkach stali. A jeśli zechce się ktoś dowiedzieć, to może o tym przeczytać poniżej. A więc stale o podwyższonej wytrzymałości należą dostali niskostopowych charakteryzujących się głównie wyższą granicą plastyczności i wyższą wytrzymałością na rozciąganie. Im wyższa jest granica plastyczności i wytrzymałości stali, tym mniejszy ciężar wyrobów konstrukcji, a zatem mniejsze zużycie stali. Stale o podwyższonej wytrzymałości oprócz składników występujących w stalach niskowęglowych konstrukcyjnych zwykłej jakości zawierają dodatkowe składniki stopowe, na przykład chrom, nikiel, molibden, wanad, niob, miedź, aluminium, bor i inne. Do stali o podwyższonej granicy plastyczności i wytrzymałości należą stale strukturze ferrytyczno-perlitycznej i bainitycznej. Najprostszymi pierwiastkami zapewniającym uzyskanie struktury o wysokiej zawartości ferrytu i perlitu są węgiel i mangan, stąd też pierwszymi stalami ferrytczno-perlitycznymi o wyższej wytrzymałości i plastyczności stały się stale węglowo-manganowe. Zwiększenie zawartości węgla i manganu w stalach ferrytyczno-perlitycznych doprowadziło jednak w krótkim czasie do powstania problemu trudnej spawalności, zwłaszcza wtedy, gdy zaczęto stosować zwiększony dodatek krzemu, który utwardza ferryt i prowadzi do powstawania kruchych pęknięć. Granica plastyczności stali węglowo-manganowo-krzemowych wynosi 300-360 Mpa, zależnie od grubości elementów konstrukcyjnych. W celu podwyższenia własności tych stali pod względem wytrzymałości, plastyczności, a także spawalności zastosowano w tych stalach składniki dodatkowe, takie jak molibden, niob, wanad i inne, które wpływają na rozdrobnienie kryształów i łatwiejsze wydzielanie się azotów i węglików. Dodatek niobu i wanadu podwyższa granicę plastyczności w tych stalach do wartości 400-450 Mpa. Znacznie wyższą granicę plastyczności uzyskuje się w stalach zawierających dodatki chromu, niklu, molibdenu, boru, a czasem i miedzi, dla których wytrzymałość może wynosić 500-700 Mpa. Wyroby z tych stali podlegają jednak obróbce cieplnej (wydarzeniu normalizującemu). Stale o podwyższonej wytrzymałości są stosowane na różne odpowiedzialne konstrukcje spawane, to jest narażone na duże obciążenia statyczne i dynamiczne takie jak mosty dźwigi suwnice i inne konstrukcje nośne. W zasadzie do tego, co my robimy, nie są używane stale o podwyższonej jakości, gdyż na meble i drobne konstrukcje wystarczy stal zwykła, a napisałem to tylko tak dla zaspokojenia państwa ciekawości. No to by było na tyle
Najnowsze komentarze